Vermogensbeheerder gaat voorbij aan werkelijke doelstelling

Eerder behandelden we de case van een hoog bejaarde man waar de kinderen geen gehoor kregen bij de eigenwijze vermogensbeheerder om het risico stevig te verminderen. De kinderen zagen de noodzaak van de beleggingen niet meer, daar het pensioen afdoende was en adviseerden hun vader om het beheer op te zeggen. Niet in de laatste plaats omdat hun vader langzaam maar zeker niet meer zo betrokken was als voorheen. De weduwnaar communiceerde de zorgen van de kinderen naar de vermogensbeheerder en deze wist alle bezwaren te beantwoorden en adviseerde om de ingeslagen weg te vervolgen.
 
Nu bijna een jaar later is er nog niets veranderd, behalve dan dat de vermogensbeheerder z’n zaak heeft verkocht.
Waar de kinderen niet openlijk over spraken is dat zij hun erfdeel direct willen gebruiken zodra dit beschikbaar komt. Om hun hypotheek mee af te lossen bijvoorbeeld. Hun vader is daar niet meer mee bezig en vindt vooral de paaiende aandacht van de vermogensbeheerder fijn. Bij een huisbezoek liet de vermogensbeheerder zich lovend uit over het huis en alle prachtige antieke spullen van de hoog bejaarde vader. Zelfs de koffie was lekker.
De vermogensbeheerder ging volstrekt voorbij aan het actuele doel van het vermogensbeheer: een zo groot mogelijk kapitaal voor de beide kinderen nalaten. Dat stond ook niet op papier toen tien jaar geleden de doelstelling werd geformuleerd. Vader bedenkt dat niet. Die kijkt naar het rendement en laat zich telkens weer vertellen dat rendement en risico hand-in-hand gaan. EN DAT IS ZO!
Als beurs een tijdje tegen zit en de erfenis komt dan beschikbaar, dan is de teleurstelling groot bij de erfgenamen. Sterker nog: hun financiële planning klopt dan niet meer.
 
Vanuit juridische perspectief staan de kinderen niet sterk naar de vermogensbeheerder, terwijl die niet in de beste belangen van de vader heeft gehandeld. De vader dacht er goed aan te doen om een hoog rendement na te streven en de vermogensbeheerder keek niet verder dan deze wens.  Maar in werkelijkheid kan NIET met een hoog risico belegd worden als de horizon niet tenminste op 10 jaar ligt. De vraag is natuurlijk waar de einddatum ligt bij een man van 91 jaar….

De oplossing moest hier van buiten komen; van een onafhankelijk derde met verstand van zaken. LawNed heeft hier geadviseerd en de vermogensbeheerder duidelijk gemaakt dat zij niet handelde in het belang van ‘de familie’. Formeel moest het-een-en-ander gewijzigd worden en werd de vermogensbeheerder NIET buiten spel gezet, terwijl deze feitelijk geen echte rol van betekenis meer heeft.
Voor de vader blijft de belangstelling van de beheerder en voor de kinderen is het risico uit de portefeuille aanzienlijk verminderd.